Een schreeuw om liefde van mensen die niet mét, maar ook niet zonder elkaar kunnen leven.

Wat gebeurt er met ons, als ons leven een illusie blijkt te zijn?
Wat als we niet meer weten waar we thuishoren?
Wat als het lijkt alsof we langzaam verdwijnen in de mist? Als geesten …

De Amerikaanse Nobelprijswinnaar Eugene O’Neill beschrijft in dit aangrijpende autobiografische meesterwerk één dag uit het leven van het toxische gezin Tyrone. Van ’s ochtends vroeg tot middernacht leveren vier mensen, die niet mét, maar ook niet zonder elkaar kunnen leven, een ontroerend gevecht om liefde en verbinding. Een gevecht waarvan ze weten dat het niet te winnen valt.

Zuidpool brengt O’Neills theatertekst in een verregaande meertalige adaptatie. In de uitgepuurde stijl die het huis eigen is, drijft Zuidpools 'Long Day’s Journey into Night' op taal, monumentaal minimalisme en ijzersterke acteerprestaties. Sofie Decleir, Laurent Capelluto, Atta Nasser en Tijmen Govaerts (onlangs te zien in ‘1985’ op één) spelen respectievelijk in het Nederlands, Frans, Levantijns-Arabisch en het Engels. De voorstelling wordt volledig boventiteld in die vier talen.

Sofie Decleir maakt de pijn van Mary Tyrone haast fysiek invoelbaar. (De Morgen)

Zuidpool stript het stuk tot zijn harde essentie, met een ijzersterke Sofie Decleir in de hoofdrol. De meertalige bewerking maakt de vervreemding tussen de personages uitzichtlozer dan ooit. (De Standaard)

Een bijzondere, originele lezing van een canonieke tekst, door de knappe bewerking door Koen van Kaam en de sterke vertolkingen van de acteurs. (PZAZZ)

Theater op zijn best (Het Nieuwsblad)

Een familiaal drama, dat je overvalt en naar de keel grijpt. (Theatermaggezien)

Lees het interview met makers Koen van Kaam en Jorgen Cassier.