dwangmatig grappig

Als je een zebrapad ziet, loop je dan op de witte strepen of net niet? En hoeveel dwang voel je daar dan bij?
De meeste mensen (h)erkennen tics wel in min of meerdere mate. OCD, obsessive-compulsive disorder, kan zeer onschuldig zijn, maar bij William Boeva is het een beetje te ver doorgeslagen. Waar William in zijn vorige voorstelling ‘B30VA’ nog worstelde met de levensvragen van een prille dertiger, moet hij vandaag concluderen dat er eigenlijk niets veranderd is. Nog steeds geen hond, huis of kind. Daar heeft hij dan ook geen tijd voor, want de treden van iedere trap tellen, dat houdt je wel even bezig.

William vertelt over hoe deze dwangstoornis stilletjesaan zijn leven overnam, hoe hij in soms pijnlijk hilarische situaties toch de schijn hoog probeerde te houden en hoe hij de stem in zijn hoofd het zwijgen oplegde. Maar… als je brein alles controleert wat je denkt, wie controleert dan je brein?

De dwangneuroses van William Boeva: de beste comedyvoorstelling die we in tijden zagen (Karel Michiels, De Standaard, 4/2/2024 *****)