twee debuutplaten van jonge Vlamingen om in het oog te houden

Met zijn langverwachte debuutalbum verstevigt Willem Ardui zijn greep op de Vlaamse muziekwereld. Zijn vroege solowerk, Morse in 2016 en Beziel Me, gaf al een glimp van Ardui zijn vermogen om de luisteraar op een zachte en tedere manier te vervoeren. Zijn liedjes zijn fluisteringen voor het luisterend oor. Delicate bekentenissen en intieme geheimen die klinken als een reflectie van de ziel. Je kan Ardui kennen als de producer-zanger van Blackwave. Maar waar de nummers van Blackwave energiek en uitbundig zijn, neigt Ardui zijn soloproject naar een intiemere en rustigere toon in zijn moedertaal.

Met de ep Abloom liet de beloftevolle Hasseltse singer-songwriter Caspar Auwerkerken zes delicate, emotieve en melancholische songs los op de luisteraar. Gretig gedraaid op de radio, van Duyster op Radio 1 tot Vuurland op StuBru, en geprezen door muziekblogs als Dansende Beren en Luminous Dash die hem uitriepen tot één van de meest spraakmakende talenten van België. Hij is ook artist in residence in zowel Het Depot als Muziekgieterij Maastricht en mocht voorprogramma’s verzorgen van Strand of Oaks, Duke Garwood, Portland, Meskerem Mees en The Bony King of Nowhere. Muzikant en producer Orson Wouters (Aili, Transistorcake) overgoot zijn unieke stemgeluid – schatplichtig aan Thom Yorke, Sophia en Tamino - met dromerige arrangementen en minimalistische soundscapes. Het handelsmerk van Caspar Auwerkerken: zorgvuldig opgebouwde melancholische songs die naar het einde toe in alle subtiliteit losbarsten. Ondertussen werkt hij aan zijn debuutplaat met producer Bert Vliegen (o.a. Whispering Sons en Sophia).

Zo weet Caspar ons vanaf de eerste seconden mee te slepen richting een bevroren meer in het midden van een of ander bos. Met een akoestische gitaar en een stem die knipoogt naar Tamino en Thom Yorke, houdt hij ons zo goed als meteen in zijn greep. (Dansende Beren)