een mooie combinatie van somber- en vrolijkheid

Ruben Block, supertalent en rockvedette in België, Nederland en omliggende landen, toegewijd zanger, gitarist en frontman van rockfenomeen Triggerfinger, maakt een soloplaat. De muziek erop is grillig, soms donker, soms voorzien van bijna kubistisch klinkende riffs, altijd gewapend met kleine vocal hooks en teksten waarin licht en duisternis elkaar bij de hand nemen en een vreemde dans inzetten.

Geproducet door de Amerikaan Mitchel Froom, die eerder al met Crowded House, Elvis Costello, Suzanne Vega, Paul McCartney, Los Lobos, Sheryl Crow en - jawel - Triggerfinger samenwerkte. Froom was destijds stichtend lid van The Latin Playboys, een gelegenheidsgroep met leden van Los Lobos, en bedenkers van een rootsy, experimenteel rockgeluid dat Block ten zeerste inspireerde. In Froom vond Block de ideale sparringpartner om dichter bij zichzelf te komen.

Van de Bowie-eske gitaren van ‘Turning on a fan’ naar de falsetstemmen van ‘Looking to glide’, van de mysterieuze percussietapijten in ‘Doing love’ naar slotlied ‘Showtime’ dat gewoon mooi durft te zijn. Elke song is een ontdekkingstocht, met details in arrangementen en instrumentatie, vondsten die zich gaandeweg kenbaar maken, en vele, allemaal interessante lagen. Ondertussen wordt er - geen zorgen - ook energiek gerockt, zoals in de vooruitgeschoven single ‘Lights’. Veel moois, veel intelligente instinctiviteit, veel Ruben Block, die via Mitchell Froom dichter bij zichzelf uitkomt.
En al doende de tent omverblaast.