Een ode aan de liefde in al haar complexe facetten

‘Serenade’ is een eclectische partituur opgebouwd uit herkenbare en minder bekende stemmen. Een grillig feest waarin de liefde queer is; ontwrichtend, verbindend, fluïde en ongrijpbaar. Geïnspireerd door Franz Schubert verbeeldt Louis Janssens ons een nacht waarin een web van verhalen, liederen en teksten samenkomen. Zo ontvouwt zich een denk- en gevoelswereld waarbij de grote emoties niet worden geschuwd. Al associërend, citerend, dansend en zingend ontstaat een groet aan de ander. Niets of niemand bestaat op zich: we zijn als mens altijd schatplichtig aan de mensen die zich achter, rond en voor ons begeven. We bestaan bij gratie van de ander, dood of levend, over de tijden heen. Vanuit die gedachte wil ‘Serenade’ een uitnodiging zijn om te kijken, te bevragen en nieuwsgierig te zijn naar dat wat prikkelt en inspireert.

Serenade is egodocument en collage ineen, een intiem portret van een extraverte jonge kunstenaar, die romantiek niet schuwt.  (Joost Segers, e-tcetera.be, 2/9/2021)

De manier waarop Janssens zijn kwetsbaarheid hier ensceneert is indrukwekkend. Het bewijst hoezeer hij zijn medium en metier kent, en weet te bespelen.  (Evelyne Coussens, De Morgen, 7/2/2022, ****)

Tussen de liederen van Schubert in weeft Janssens - zingend, spelend, vertalend, mimend - zijn eigen soms hilarische anekdotes, zijn eigen liederen van liefde, leven en dood: van Céline Dion over Mozart tot Liesbeth List. (Evelyne Coussens, De Morgen, 7/2/2022, ****)