Een krachttoer

In een hartverscheurende poging om de dood van zijn geliefde ongedaan te maken, probeert Orfeus voor het drieduizendste jaar op rij de onderwereld in te duiken. Ondertussen deelt Orfeus overmatig openhartig de inzichten die hij al die tijd verzamelde. Om de tijd te doden. Met zijn eigen mythe als wapen. De toehoorders als proefkonijnen. De juiste snaar als lokmiddel. Het onmogelijke als rode lap. Groundhog Day Triplex. Opgestuwd door een vijftienkoppige geluidsdraak, die zichzelf de Vlakke Aarde Sociëteit noemt (FES).

Koen De Graeve (LAZARUS) en Peter Vermeersch (Flat Earth Society Orchestra) verkennen in ‘Orfeus’ de uitersten van de menselijke vindingrijkheid op een muzikaal bedje van oud-Griekse jazz overgoten met een van beelden barstende woordenstroom die verwondert, verwart, prikkelt en ontroert. 

Op 6 januari gingen zij in gesprek met Bent Van Looy tijdens het programma Culture Club op Radio 1.

‘Moge iedereen sterven van genot.’ (Epicurus)

‘Of van sublieme gehoorschade.’ (Aphex Twin)

‘Of van verveling.’ (God)

Bezield in elke vezel. Koen De Graeve treedt als Orpheus de waanzin tegemoet in deze knetterende theatertrip. (Gilles Michiels, De Standaard ****)

Bovenal grappig én ontroerend theater. Meesterlijk vertolkt De Graeve de machteloosheid die elke burger - al dan niet veertigplusser - soms overvalt. (Els Van Steenberghe, Knack Focus ****)

Het vergt een groot performer om zoveel kabaal in zoveel stilte te laten eindigen. (Gilles Michiels, De Standaard, 23/1/23 ****)

Tussen dorpsgek en genie. De Graeve als een rusteloze ziel. Het is allemaal bijzonder associatief. Overweldigend en ontwrichtend. Het lijkt een spoken word performance, geruggensteund door het vijftienkoppige live orkest van FES. – Magali Degrande, Het Nieuwsblad ****