Subtiele mijmermuziek

Vanavond ben je in goede handen. The Milk Factory ontstond in de avontuurlijke Gentse jazzscene, bij gitarist Edmund Lauret en pianist Thijs Troch en werd aangevuld met enkele van de beste Belgische jazzmuzikanten. Toch was meteen duidelijk dat het geen bont allegaartje zonder focus zou worden. Dit sextet gaat naar de essentie: memorabele melodieën, hechte interactie, consistente sferen en songs. Ze blinken uit in ingetogen vervoering en bedwelmende melancholie. Hun eerste langspeler ‘Aula’ (2020) werd lovend onthaald door pers en publiek, dat in de subtiele mijmermuziek zonder poeha of opzichtige truken echte muzikale kortverhalen kon ontdekken.

En nu is er dus een aanvulling met zang. Bandleden Kobe Boon en Viktor Perdieus (lesgever Academie Aalst) studeerden een jaar in Göteborg en maakten er kennis met de Zweedse vocaliste Hannah Tolf. Zij zingt, componeert en improviseert op het raakvlak tussen akoestische en elektronische muziek, tussen pop en jazz, het bekende en het onverwachte. Daarmee is ze nu al een intrigerende toevoeging aan de band, die zijn geliefde schemerzones een nieuwe invulling kan geven met die combinatie van dromerigheid, intimiteit en openheid.

als een gesprek tussen Björk en Marc Ribot, keuvelend langs een beekje in Lapland. (Focus Knack)

Vandrare is zo’n plaat om lekker in te verdwijnen, alle klanken van de composities lekker binnen te laten komen. Zo’n plaat die alleen maar mooier wordt met elke luisterbeurt. (Written In Music ★★★★)

De klanken nemen je mee en laten je dan plots weer achter, met zin om alles opnieuw te beluisteren. Zoals een goed gedicht. (Luminous Dash)