‘Alle normale dingen die normale jongeren normaal doen, heb ik enkel voor de camera meegemaakt. Een eerste kus, leren rijden, slaapfeestjes? Ik heb het allemaal nooit gedaan, ik heb alleen maar gedaan alsof.’

Kan je het leven ten volle ervaren als je opgroeit voor de camera’s? Wat doet het met je als je voortdurend in de spotlights staat? En hoe weet je dan nog wat echt is en wat niet? Negen kindsterren blikken in een reünieshow terug op de voorstelling die hun doorbraak heeft betekend. Ooit werden ze op handen gedragen door een uitzinnig publiek. Intussen zijn ze ouder en minder uitzonderlijk. Een huid kan nooit voor eeuwig als gegoten zitten.

Mitch Van Landeghem speelt en maakt o.a. bij DE HOE, Camping Sunset en WOLF WOLF. Samen met 9 jonge spelers, zangers en dansers onderzoekt hij onze obsessie met succes en hoe we omgaan met jong talent. Is vroeg ontdekt worden een springplank naar succes of een loopplank naar de ondergang?

Een voorstelling met zang, dans en muziek over het fenomeen 'kindster' en hoe 'fucked up' dat is. Het mag pijnlijk zijn, maar het moet luchtig blijven. (Anne Schoups, Veto, 6/11/2024)

De puike acteer-, dans- en zangprestaties van deze fabuleuze kindsterren vormen daarbij het kersje op de taart van een avond to remember. (Jasper Delva, Etcetera, 11/11/2024)

Het publiek wordt aangesproken en gekneed, vervormd en verbogen: daarin blinken kindsterren bij uitstek uit. Dan keert de zaak om: spelen wij niet hún scenario? De ommekeer is volledig wanneer de acteurs de schijnwerpers nemen en ons in het gezicht beginnen te schijnen. (Simeon Duwel, Veto, 11/11/2024)