een waggelreis tussen droom en daad

Lodewijk was een waggelaar, een twijfelaar, een niet-weten-wat-doeneraar. Links of rechts, links of rechts, zo ging hij bijna altijd rechtdoor. Ja of nee, ja of nee, zo zei hij bijna altijd misschien. Goed of fout, goed of fout, zo durfde hij bijna nooit iets te doen. Soms is het makkelijker om met de stroom mee te gaan.

Lodewijk doet dat echter niet. Hij gaat zijn eigen weg, volgt zijn eigen logica: ‘Een pinguïn is een vogel. En vogels kunnen vliegen. Dus ik kan vliegen.’

En plots krijgt die ene kleine pinguïn voor- en tegenstanders. Zelfs de koning der koningspinguïns Frederik de Derde krijgt interesse in deze vreemde pinguïn in de bijt…

Lodewijk de Koningspinguïn is een muzikale vertelling. Een verhaal dat zich afspeelt in het koudste zuiden. Een sprookje dat schuurt. Een zoektocht naar vrijheid.

Leue creëert langs zijn bekende neus voor divers taalspel een totaal eigen universum, waar pinguïns zich uitleven in kampioenschappen buikglijden en over een probleem ‘hobbelpaarden’ in plaats van ‘ijsberen’. (Wouter Hillaert, De Morgen, 22/12/2003)