Lucius Annaeus Seneca (4-65 n.C.), geboren in Cordoba en opgeleid in Rome, was een aanhanger van de stoïcijnse filosofie. Onder keizer Claudius werd hij naar Corsica verbannen. Later, teruggeroepen naar Rome, werd hij opvoeder van de jonge Nero. Na de vermeende samenzwering tegen Nero moest hij zelfmoord plegen. 

Van de veelschrijver Seneca geven vooral zijn Brieven aan Lucillius een beeld van zijn levenservaring en van zijn diepgaande gedachten. Hedendaags vooral is zijn stoïcijnse houding ‘leven naar de natuur’ uit de brieven aan zijn vriend Lucilius. Deze houding kan ook ons tot een vita beata - een gelukzalig leven leiden.