fictie en realiteit, soms in een wurggreep, soms als een knuffel

Met een auditie zoekt de overheid acteurs voor een promofilm. De kandidaten moeten doen alsof ze in een kamp zitten. Niemand vertelt hen wat voor kamp.

In KAMP wordt propaganda ingezet om de uitsluiting van een bevolkingsgroep te presenteren als de logica zelve. Met de glimlach, in primetime. Tegelijk zie je hoe die burgers op hun beurt verhalen verzinnen en er zo in slagen toch een eigen leefbare werkelijkheid te scheppen. Hoe klein ook.

Deze voorstelling schetst een beeld van een samenleving die morgen zou kunnen ontstaan. Regimes lanceren al eeuwen fake news en complottheorieën als aanleiding voor oorlog. Zogezegde minderheden worden al even lang via valse beloftes geïsoleerd.

Met een scherpe tekst vol zwarte humor, slingert KAMP heen en weer over de soms dunne grens tussen propaganda en misleiding, tussen objectieve waarheid en online reviews, tussen acteren en overleven. Een voorstelling over het gevaar van de leugen en de schoonheid van verzinnen, gespeeld door een topploeg.