Acteren, regisseren, schrijven, Aalstenaar Yves De Pauw is een man die van alle markten thuis is. Met theatergezelschap Compagnie Lodewijk/Louis, dat hij mee oprichtte, maakte hij een wraaktragedie in de beste traditie van Shakespeare & Tarantino. Met poppen, een vespa, een volledige moestuin, een brandende ruiter, een koor én een hiphopper in een gouden pak. Lees even mee.

Hoe bereid jij je voor op een optreden?

Ontspannen. Zoveel mogelijk. Komt meestal neer op onnozel doen met de collega’s, zoals een lied proberen te raden aan de hand van het zingen van het eerste woord (credits voor de ontwikkeling van dat spel zijn voor Arne Leurentop, de wandelende wielergids, die het op zijn beurt heeft overgenomen van Patrick Vervuren en Eva Binon, a.k.a. Compagnie Frieda)

Wat is je favoriete moment uit dit optreden?

Moment dat AARON, een beetje de 'duivel' uit het stuk als eerste en enige voor zijn gezin kiest, voor zijn pasgeboren zoon die op dat moment bijna vermoord wordt door zijn eigen mama. Hij gebruikt daar volgende woorden voor: 'Are you compleet mesjoche, fucked up souls?! Wat is er zo afschrikwekkend that you’d kill your perfectly gezonde freshborn Son?' TAMORA: 'ik heb het nieuws al lang verspreid dat ‘t dood geboren is. De keizer is in rouw. We can not dissapoint him now can we?' AARON: 'Hell yes you can! Choose Life! Choose Family!' BABY: 'Mama!'

Aaron ontsnapt zo, met zijn zoon, als enige aan de spiraal van de wraak waar al de rest door verzwolgen wordt.

Wat is het ergste dat ooit al fout is gelopen?

Het moment dat mijn echte in plaats van mijn valse hand gekapt werd en ik met spoed naar spoed gebracht werd om het te laten dichtnaaien.

Wat inspireert jou? Welk boek, muziek, optreden… en waarom?

Dat is afhankelijk van het moment. Bij het schrijven sowieso heel veel muziek. Zowel klassiek, Sjostakovitsj, als grunge uit de jaren 90, als muziek van nu. Voor de rest kan van alles mij inspireren. Boeken, series, films... Afhankelijk van het verhaal of de scène waaraan ik aan het werken ben.

Wat zou je geworden zijn, indien er geen artistieke carrière voor je was weggelegd?

Journalist. Schrijven is altijd al de basis en het vertrekpunt geweest van alles voor mij. Gecombineerd met een grote verontwaardiging ten opzichte van alles wat misbruik maakt van de macht, leek mij dat de beste job. Maar de weg/opleiding erheen was zo saai dat ik het niet overleefd heb en uiteindelijk maar acteur/theatermaker geworden ben. Hier kan ik in mijn schrijven en spelen ook mijn ei kwijt.