Interview met Joke Emmers: 'een knuffel van de gebarentolk'
Zelf ziet ze er alvast erg gelukkig uit. Waarschijnlijk omdat ze in zo veel knappe producties meespeelt. Op televisie zag je haar recent nog in Callboys en Beau Séjour, maar deze week maakt ze het mooie weer in 'Lubricant for life', theater, comedy, glijmiddel voor een beter leven, handleiding voor geluk. Ontdek het zelf, maar eerst... een interview!
Hoe bereid jij je voor op een optreden? Heb je een bepaald ritueel alvorens je op het podium stapt?
Sowieso wil ik een half uur voor het spelen mijn kostuum aan hebben, poets ik mijn tanden, warm (in dit geval) fysiek op en geef iedereen een kus en knuffel. Nog even contact maken en dan GAAN!
Wat is je favoriete moment uit dit optreden?
Er zit een scène in de voorstelling die de lachwinkel heet, samen lachen. Dat is fantastisch! En in een andere scène ben ik gebarentolk bij het lied 'Hero' van Mariah Carey. Heerlijk. Ook aanschouwt het publiek op een zeker moment een natuurfenomeen. Heel mooi om te zien!
Wat is het ergste dat ooit al fout is gelopen?
Ik heb eens bij 'Waar het vlakke land gaat plooien' een enorme black-out gehad van enkele minuten. Gelukkig loste het Servé Hermans het mooi op. En in 'La Superba' speelden we stoelendans. Een keer ging ik te enthousiast op een stoel zitten en die brak door... Redelijk gênant.
Wat inspireert jou? Welk boek, muziek, optreden… en waarom?
Er zijn enorm veel inspiratiebronnen! Eentje waar ik heel graag naar terug grijp is de rapper Eminem. Hij heeft het over zichzelf, maar plaatst zijn werk altijd in een groter kader. Zo wil ik dat mijn stukken ook werken. Met een persoonlijke insteek, maar op zo'n manier dat een groter publiek er ook iets aan heeft. En hij is enorm grappig en zelfrelativerend. Daar hou ik van.
Wat zou je geworden zijn, indien er geen artistieke carrière voor je was weggelegd?
Dan zou ik gebarentolk zijn gaan studeren, denk ik.