Die Verdammte Spielerei gaat op zoek naar de charme van de nacht. Pluist de duisternis uit in al haar facetten. Van de eenzame dronkaard tot het feestgedruis in overvolle dronkemanskroegen. Van de stilte van het sterrenkijken tot het flitsen van de stroboscopen.

Of hoe een zeskoppig orkest na een zaalshow de nacht induikt en het succes of de afgang verteert. Als de massa slaapt, is het de Spielerei die waakt. En Stefaan is met graagte de Grote Vriendelijke Reus.

Muzikaal ondersteunde droefenis en zwaar filosofische dronkenmanspraat op de tonen van JSB, WAM en DK (*).
(*) JSB: Johan Sebastian Bach
(*) WAM: Wolfgang Amadeus Mozart
(*) DK: Dikke Kenny

Wikipedia:
Wanneer de nachtelijke temperatuur op klomphoogte (10 cm hoogte) boven kort geknipt gras tot onder het vriespunt daalt, staat dat bekend als vorst aan de grond of nachtvorst.

‘Heerlijk absurde muzikale humor.’

‘Ze zijn verdammt goed!’

‘Wat een heerlijke combinatie van muziek, humor en gekkebekkentrekkerij.’